- συσταλτικός
- -ή, -ό / συσταλτικός, -ή, -όν, ΝΑαυτός που επιφέρει συστολή.[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. συ-σταλ- τού ρ. συστέλλω (πρβλ. παθ. αόρ. β' συν-ε-στάλ-ην) + κατάλ. -τικός (πρβλ. κατα-σταλ-τικός)].
Dictionary of Greek. 2013.
συσταλτικός
Look at other dictionaries:
συσταλτικός — depressing masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συσταλτικά — συσταλτικός depressing neut nom/voc/acc pl συσταλτικά̱ , συσταλτικός depressing fem nom/voc/acc dual συσταλτικά̱ , συσταλτικός depressing fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συσταλτικόν — συσταλτικός depressing masc acc sg συσταλτικός depressing neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συσταλτικήν — συσταλτικός depressing fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αγγειοσυσταλτικός — ή, ό (Φυσιολ.) λέγεται για αγγειοδραστικές ορμονικές ουσίες που προκαλούν στένωση (συστολή) τών αγγείων, καθώς και για αγγειοκινητικά νεύρα που έχουν ανάλογη δράση στα αγγεία, με τη μεσολάβηση όμως και πάλι αγγειοδραστικών ουσιών. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
εφεκτικός — ή, ό (ΑΜ ἐφεκτικός, ή, όν) [επέχω] 1. επιφυλακτικός, διστακτικός, αυτός που αναβάλλει να κάνει ή να πει κάτι, ο αναποφάσιστος 2. φρ. «εφεκτικοί φιλόσοφοι» αυτοί που φρονούν ότι η γνώση είναι κάτι το ανέφικτο, αλλ. σκεπτικοί φιλόσοφοι («τῶν δὲ… … Dictionary of Greek
προσσταλτικός — ή, όν, Α [προσστέλλω] αυτός που προκαλεί συστολή, ο συσταλτικός («προσσταλτικὰ τῶν ὄγκων φάρμακα», Αέτ.) … Dictionary of Greek
σταλτικός — ή, ό / σταλτικός, ή, όν, ΝΑ [στάλσις] νεοελλ. στυπτικός («φάρμακα σταλτικα») αρχ. αυτός που μπορεί να περιστέλλει, συσταλτικός … Dictionary of Greek
συσταλτικότητα — η, Ν 1. η ιδιότητα τού συσταλτικού, τού να προκαλεί κάτι συστολή 2. φυσιολ. ιδιότητα όλων σχεδόν τών ζωντανών ζωικών ιστών, και ιδιαίτερα τού μυϊκού, να συσπώνται και να αλλάζουν σχήμα υπό την επίδραση κατάλληλου ερεθίσματος. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
τονικός — ή, ό / τονικός, ή, όν, ΝΜΑ [τόνος] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον τόνο ή στον τονισμό νεοελλ. 1. τονωτικός («τονικά φάρμακα») 2. το θηλ. ως ουσ. η τονική μουσ. ο βασικός φθόγγος από τον οποίο αρχίζει η σειρά τών οκτώ φθόγγων τής μουσικής… … Dictionary of Greek
